در این پژوهش، در 88 صفحه به صورت word به همراه 13 اسلاید پاورپوینت، به معرفی و بررسی بازار گنجعلی خان کرمان پرداخته شده است. در ادامه لیستی از اهم مواردی که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است را می توانید مشاهده کنید: شیوه اصفهانی آخرین شیوه معماری ایران است. معماری بومی آذربایجان پدید آورنده سه شیوه معماری ایران از جمله شیوه اصفهانی بود. پس خاستگاه این شیوه، شهر اصفهان نبوده ولی در آنجا رشد کرده و بهترین ساختمان های آن در این شهر ساخته شده اند. شیوه اصفهانی در بر گیرنده شیوه هایی است که در نوشته های غربی به شیوه صفوی، افشاری، قاجاری و زند- قاجار نامیده شده اند. معماری شیوه اصفهانی 1- ساده شدن طرح ها که در بیشتر ساختمان ها، فضاها یا چهارپهلو (مربع) هستند یا مستطیل. 2- در شیوه آذری با بکارگیری یک هندسه قوی، طرح های پیچیده ای ساخته شدند اما در شیوه اصفهانی، هندسه ساده و شکل ها و خط های شکسته بیشتر به کار رفت. 3- در تهرنگ ساختمان ها نخیر و نهاز (پیش آمدگی و پس رفتگی) کمتر شد، ولی از این شیوه به بعد ساخت گوشه های پخ در ساختمان رایج تر شد. 4- همچنین پیمون بندی و بهره گیری از اندام ها و اندازه های یکسان در ساختمان دنبال شد. 5- سادگی طرح در بناها هم آشکار بود. شهر باستانی کرمان که تاریخ مدون آن تا دوران اشکانی عقب می رود و البته پیش از آن نیز دارای قدمت و ارزش تاریخی بوده است در حکم نقطه اتصال میان بنادر دریای عمان و شهرهای شمالی و غربی کویرهای جنوبشرقی ایران محسوب می شود. از آن جهت که بارندگی درین ولایت پهناور(تقریبا نصف وسعت فرانسه و دو برابر وسعت انگلستان)در سال بطور متوسط از 12 سانتیمتر تجاوز نمیکرد طبعاً درآمد این ولایت از جهت کشاورزی و زمینهای زیرکشت بسیار کم بود و قسمت عمدهء درآمد محدود آن که در نیمهء دوم قرن بیستم هم از یک میلیون تن، یعنی یک پنجاهم جمعیت فرانسه یا انگلستان تجاوز نمیکرد ، باید از طریق مبادلات تجاری و سیستم راههای ارتباطی تأمین می شد. استان کرمان با 181714 کیلومتر مربع وسعت در جنوب کشور ایران واقع شده و از شمال به استان های خراسان جنوبی و یزد، از جنوب به هرمزگان، از شرق به سیستان و بلوچستان و از غرب به فارس محدود است. شهر سازی و ساختار تمدن شهری در این دیار، تاریخچه ای کهن و روشن و شفاف دارد. آنچه امروز به عنوان میراث فرهنگی به جای مانده بیانگر این حقیقت است که نیاکان ما، به امر اخیر توجه ویژه ای داشته و تمامی تلاش خود را به کار گرفته اند تا شهر آنان، نمونه و سمبل دیگر شهرها قرار گیرد، لذا با بهره گیری از امکانات موجود و طرح های جامع و جالب که تمثیلی از تفکّر و اندیشه ی آنان به شمار می رود، در این راه گام نهادند و شهر خود را آن گونه سامان بخشیدند که قسمت های مختلف با تعامل اساسی و ارتباط منطقی با یکدیگر عمل کرده و تمامی آن مجموعه ها در خدمت شهروندان قرار گیرد، بازار در جوار کاروانسرا و با ملحقاتی چون عبادتگاه، یخدان، آب انبار، میدان و ... کوچه ها و خانه ها، آن هم متناسب با موقعیت آب و هوایی و جغرافیایی همه و همه نشانی از عملکرد صحیح پیشینیان به شمار می رود. مجموعه گنجعلی خان کاروانسرائى که امروز بنام گنجعلى خان خوانده میشود، ظاهرا صورت مدرسهاى داشته است و احتمالا باید گفت اختصاصا جهت مدرسه ساخته شده بود، بیشتر کتیبه خوشخط و زیباى آنکه سال تاریخ آن را دارد متأسفانه فروریخته است، و نام خطاط آن یعنى«علیرضاى»عباسى هنوز بر سردر باقى است. در سال 1351 ش ، سـازمـان میـراث فرهـنگی کرمان ، اقـدام به تعـمـیر و بـازسـازی حـجـره های مدرسه مذکور نمود که مدتی هم به عنوان محل اداری سازمان مزبور ، مورد استفاده بود . امروزه ، پس از گذشت حدود 2 قرن ، باز هم به صورت یک مرکز علمی – هنری در آمـده است. مسجد گنجعلى خان در کنار همین کاروانسرا و مسجدى کوچک است ولى کتیبههاى بسیار خوشخط و زیبا که شاهکارى از هنر ایرانى در آن زمان است دارد.ظاهرا باید گفت این مسجد در واقع مصلاى همان مدرسه(کاروانسرا) بوده است، زیرا بعید مینماید که گنجعلى خان که داراى اینهمه بناهاى بزرگ و عظیم میباشد، چنین مسجد کوچکى جداگانه ساخته باشد.مسجد در جهت شمالغربى کاروانسرا قرار گرفته و جزئى از کاروانسرا است و اخیرا آنرا جدا کرده و درى از میدان به آن گشودهاند. میدان گنجعلى خان، میدانى وسیع است که در وسط شهر قرار گرفته، سال ها خراب و بائر بود و متأسفانه چون هرگز شهردارى کرمــان نــتوانسـت این میــدان را از صورت مزبله خارج کند، ناچار-باوجود احتیاج مبرم کـرمان به میـدانـ ـهاى مشجر و وسـیع – ایـن میدان را چند سال قبــل تبـدیــل به بازارى بزرگ نمودند و دکان هاى آهنى نزدیک هم ساختند و باین و آن با سـرقفلى فروخـتند و در حقیقت یک بناى عظیم تاریخى گرفتار بورس و بازار و رشوه و اقتصاد شد. میدان بزرگ در محوطهای به طول 100 و عرض قریب 50 متر در وسط مجموعه گنــجعـلیــخان قرار گـــرفتـــه و اطــراف آن غــرفههــایی بــوده، شــش دروازه بـزرگ،مــیـدان را به کاروانــســرا و بـازار شمالی(مسگری)و بازار جنوبی و بازار غربی و آب ابنار متصل می سازد. حمام گنجعلیخان کرمان شاهکار معماری صفوی و تلفیقی از هنر معماری کهن و سنن تمدن کرمانی ها است و به عنوان یکی از زیباترین بناهای تاریخی دیار کرمان نمایی از زندگی پیشینیان این دیار را منعکس می کند. حمام گنجعلیخان کرمان یکی از حمام های ایران است که بدلیل قدمت و نوع معماری و همچنین به تصویر کشیده شدن سنتهای اقشار مختلف کرمان کهن در لیست اولین حمام های مطرح ایران و همچنین قطبهای گردشگری جای گرفته است.حمامی که در زمان حکومت صفویه و در دوران حکومت حاکم عدل گستر کرمان یعنی "گنجعلیخان" بنا و بعد از او توسط پسرش "علیمردان خان" تکمیل شد و به شکل امروزی درآمد با عبور از زیر سردر و راهرویی غیرمستقیم، که مانع از دیدن درون حمام و حفظ گرمای آن میشود، و عبور از یک هشتی کوچک و درگاهی منقوش با حجاری پرندگان دریایی به فضایی بزرگ میرسیم که نامش «رختکن» و نام دیگرش «سربینه» است که از فضاهای اصلی بناست که با بکارگیری نظمی کامل و ترکیبی مناسب از سطوح کاشیکاری پرنقش و نگار و رنگارنگ، سنگهای مرمر، سقفهای کاربندی شده، استفاده از صدای آب حاصل از فوران فوارهها و نورپردازی ویژه، فضایی دلنشین و خاص آفریدهاست. در حال حاضر این حمام به صورت موزه مردم شناسی در آمده و مجسمههایی مومی در جاهای مختلف حمام افرادی از طبقات مختلف جامعه آن زمان نظیر روحانیون، پیشه وران، مردم عادی و غیره را در حمام نشان میدهد. برای مشاهده و بهره مندی از اطلاعات تکمیلی می توانید به فایل پاورپوینت این پژوهش مراجعه کنید .
دیدگاه شما