در این پژوهش، در 35 اسلاید، به بررسی و تحلیل هنر عمومی در منظر شهری پرداخته شده است. در ادامه لیستی از اهم مواردی که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است را می توانید مشاهده کنید: انتزاع در معنای وسیعش می تواند به هر نوع هنری اطلاق شود که اشیاء و رخدادهای قابل شناخت را باز نمایی نمی کنند، ولی عموما به آن گونه از آفرینش های هنر مدرن اطلاق می گردد که از هر گونه تقلید از طبیعت یا شبیه سازی آن، به مفهوم مرسوم آن در هنر اروپایی، روی می گرداند. اصطلاح «انتزاع» به معنای چیزی جدا شده از طبیعت، همواره چیزی موضع مشاجره بوده است؛ شاید به این علت که «انتزاع کردن» یک چیز را به معنای کاستن ارزش یا مقام آن دانسته اند. هنر انتزاعی هنر مجرد، یا هنر انتزاعی (آبستره) به هنری اطلاق می شود که هیچ صورت یا شکل طبیعی در جهان در آن قابل شناسایی نیست و فقط از رنگ و فرم های تمثیلی و غیر طبیعی برای بیان مفاهیم خود بهره می گیرد. هنر عمومی هدف هنر آفرینش فضایی عینی یا ذهنی است. این فضا می تواند حاصل از یک تابلو نقاشی، یک نوای موسیقی، اثر حجمی و تندیس گونه، اثر اجرایی یک اثر معماری یا هر اثر هنری دیگر باشد. استفاده از این قابلیت هنر در فضاهای عمومی و مردمی و در تعادل با معماری و طراحی شهری و نیز مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، می تواند تاثیر بسزایی در ماهیت و حس فضایی-مکانی فضاهای عمومی شهر داشته باشد. ویژگی های هنر عمومی: علاوه بر فرم و گونه های هنری این آثار، معیارهایی نیز برای نمایش و ارائه آثاری که به عنوان «هنر عمومی» مطرح می شوند، می توان بر شمرد: مجسمه های شهری مجسمه شهری، حجمی سه بعدی و دارای فرم و بیان هنرمندانه است كه از جهات مختلف قابل نظاره است (بنابراین متفاوت از نقش برجسته است كه معمولا حداقل از یك جهت غیرقابل دیدن است و به زمینه ای متصل شده) موضوع آن معمولا پیكره یك انسان، حیوان، گیاه یا شی است و جزیی از مبلمان شهری است كه خارج از فضای بسته قرار گرفته است. برای مشاهده و بهره مندی از اطلاعات تکمیلی می توانید به فایل پاورپوینت این پژوهش مراجعه کنید.
دیدگاه شما