در این پژوهش، در 15 صفحه، به  بررسی و تحلیل مبانی طراحی معماری نادر اردلان پرداخته شده است.

نادر اردلان در چندین پروژه ی تخصصی از جمله طرح جامع بندر شاهپور (امام فعلی)، طرح جامع دانشگاه بوعلی سینای همدان و برنامه ریزی طرح استادیوم و مرکز آموزشی مجموعه ی آزادی تهران شرکت داشته است، و از جمله طرح های معماری او نیز می توان از سیتیزن بانک در پراویدنس رد آیلند ؛ اداره ی مرکزی شرکت ملی نفت ابوظبی؛مرکز مطالعات مدیریت دانشگاه هاروارد (دانشگاه امام صادق فعلی) در تهران با همکاری یحیی فیوضی (طراحی و ساخت بین سال های 1349 و 1351 خورشیدی)؛ ساختمان اداره ی مرکزی گروه صنعتی بهشهر (وزارت آموزش و پرورش فعلی) در تهران با همکاری هوشنگ جاهد (طراحی و ساخت بین سال های 1349 و 1352 خورشیدی)؛ و مرکز موسیقی ایران (پروژه) نام برد .

عمده ی شهرت و محبوبیت اولیه ی نادر اردلان بیشتر به خاطر طرح مباحث نظری در مورد معماری سنتی ایرانی است، با این فرض که او خود را اساساً تئوریسین نمی داند. مبانی فکری او تحت تأثیر افرادی نظیر یان مکهارگ، لویی کان و با نقش پررنگ سید حسین نصر صورت گرفت. او از یان مکهارگ گرایش به طبیعت و اکولوژی را آموخت، لویی کان آموزه های او را به سمت تاریخ گرایی و روح معنوی و فرهنگی و اندیشه های سیدحسین نصر او را به عرفان و معنویت اسلامی سوق داد. لذا فلسفه ی طراحی و معماری اردلان را می توان امتزاجی از طبیعت و فرهنگ در طراحی نام گذاری کرد.

او بر این عقیده است که مطالعه ی اکولوژی، تا حد زیادی با اهمیت فوق العاده ی ظهور یک حس آگاهی که اصل «گایا» نامیده می شود، سر و کار دارد. برای او جنبه های فرهنگی طراحی، بسیار روحانی و قیاس ناپذیرند و یکی از عوامل تأثیرگذار آن را آشنایی و همکاری با لویی کان می داند،

طراحی در محیط های بسیار گرم و خشک ونیمه مرطوب بود که سرآغاز اندیشیدن اردلان درباره معماری سازگاربامحیط (اقلیم)  شد.

برای مشاهده و بهره مندی از اطلاعات تکمیلی می توانید به فایل پیوست این پژوهش با فرمت WORD مراجعه کنید.

منابع مورد استفاده در این پژوهش به شرح زیر است :

• نادر اردلان، لاله بختیاری، حس وحدت (نقش سنت در معماری ایرانی)، نشر علم معمار رویال، 1390
• بانی مسعود امیر، معماران معاصر ایران (در تکاپوی بین سنت و مدرنیته)، نشر هنر معماری قرن، 1388