ضرورت حفظ آثار کهن را می توان در موارد زیر بیان کرد :

• مطرح بودن این آثار بعنوان پدیده های نمادین
• شناخت سیرتحول و تکامل تاریخ شهرسازی و تمدن شهر نشینی
• حفظ هویت و اصالت شهری
• تبیین حیات شهری بعنوان بر اساس شواهد و مدارک
• واجد ارزشهای نادر زیبا شناختی
• در مواردی محل سکونت و معیشت بخشی از شهروندان
• آسیب پذیر بودن در برابر بلایای طبیعی

عدم تمكن مالي اين ساكنان خود و برخورد صرف سرپناه بودن از جانب آن ها، مشكلات بافتهای قديمي و محله های مسكوني بخش مركزي را دو چندان نمود و روند تخريب و فرسودگي بافت با سرعت بيشتري ادامه يافت. طبيعي است كه در چنين بافت اجتماعي بوجود آمده كه فاقد تجانس و هماهنگي فرهنگي ميباشد و با جدايي و بيگانگي ساكنان نسبت به يكديگر مواجه است، فرسودگي تشديد خواهد شد. فضاي مخروبه حتي بر رفتار و منش و سلامت جسمي و روحي انسان تأثير مستقيم دارد. مسلما فضاهاي شهري بيش از حد فرسوده، مخروبه و بيغوله ها، بستر ساز ناهنجاري هاي اجتماعي نيز مي گردند و مكانهايي افسرده، مغشوش ، ناامن و بدون مشاركت ساكنان را پي ميريزند. در مجموع در اين گونه بافتها زندگي سالم شهري در جريان نيست و روز به روز حيات شهري و مدني آ نها با مخاطرات جديد و بيشتر نسبت به گذشته تهديد ميشود . حال در ادامه به بررسی نظریات کامیلو زیته در زمینه مرمت شهری و برخورد با آثار کهن شهری می پردازیم  .

کامیلو زیته ( Camillo Sitte ) یک معمار اتریشی بود که در شهر سالزبورگ مدتها مدیر مدرسه معماری «اشتاتس گوربه شوله» بوده و نظریات طراحی شهری خود را در قالب یک دفترچه منتشر کرد.وی به علت سفر های بسیاری که در اروپا و مشرق زمین داشته است دارای اطلاعات و مطالعات بسیاری بود و دفترچه وی بارها در فرانسه ، آلمان ، ایتالیا و سایر کشورهای اروپایی تجدید چاپ گردیده است.

وی از شهرسازان قرن معاصر است که به شهرسازی هنری می اندیشد. وی به ارزش هنر و زیبایی در شهرسازی دوران گذشته اشاره می کند و معتقد است که جذابیت شهرهای مدرن که به طور مکانیکی شکل گرفته از دست رفته است. زندگی مردم از فضاهای شهری محو شده ، بنابراین باید محیطی ایجاد کرد که از نظر جسمی و روانی برای نیازهای شهروندان کارایی داشته باشد. به این ترتیب ” زیته ” هنر شکل سازی را به هنر فضا تبدیل می کند و معتقد است شهر باید حداقل چند میدان و خیابان اصلی داشته باشد ، که برای ساکنین آن لذت بخش و افتخار آفرین باشد ، روح شهریت را زنده کند و احساسات پاک و بزرگ را در جوانان پروش دهد.

اصول مورد نظر زیته عبارتند از :

• سلسله مراتب مکانی یا فضایی
• هویت: جداکردن بناهای یادمانی برابراست با کاستن از هویت آن محیط
• تلفیق و انطباق:پیدا کردن الفبای مرمت با بررسی بافت کهن و قدیمی
• توازن:ساماندهی فضاهای شهری
• عملگرایی:راه حل های موضوعی
• تعادل :گفتگوی فضایی بناهای محیط بر فضای شهری
• مقیاس انسانی:نفی عبور سریع در بافت کهن

دستور العمل های زیته با توجه به اصول و نظریه های معرفتی خود:

• ساختمان های جدید در کنار ساختمان های قدیمی با رعایت الفبای مرمت
• راه حل های مقطعی: احیای بخشی از ارزشهای قدیم
• نفی شبکه شطرنجی در مرمت :خیابان شطرنجی بر حواس انسانی تاثیر ندارد و در نتیجه خاطره ای شکل نمیگیرد.
• طراحی شهری در مقیاس معماری-شهری
• تاکید عمده بر میدان و خیابان
• نفی تقارن در مرمت
• عدم ورود اتومبیل به درون بافت
• تاکید بر استفاده از فضای سبز طراحی شده در بافت

منابع مورد استفاده در این پژوهش به شرح زیر است :

• پارسی؛ حمیدرضا ،"رابطه حیات مدنی و نیروهای اجتماعی" ،تهران 1379
•  تولایی ؛نوین، "شکل شهر منسجم" نشر امیر کبیر تهران 1386
•  حبیبی ؛ سید محسن ،"فضای شهر برخوردی نظریه ای، تهران 1378
• سورگی ؛محسن ،"کاملیو زیته و فرم شهرها" تهران، 1387
• حبیبی؛ سید محسن ، مرمت شهری