در این پژوهش ، در 51 اسلاید ، به بررسی ضرورت ها و رویکردهای برنامه ریزی منطقه ای(فضایی) پرداخته شده است . در ادامه مواردی که در این فایل مورد توجه قرار گرفته است ، قابل مشاهده می باشد .

• برنامه ريزي فضايي-منطقه ای
• رسالت برنامه ریزی فضائی-منطقه ای
• سابقه برنامه ريزي منطقه ای  در جهان
  • دلایل تکوین برنامه ریزی منطقه ای  در انگلستان
  • دلایل تکوین برنامه ریزی منطقه ای درامريكا
  • دلایل تکوین برنامه ریزی منطقه ای درفرانسه
• تحولات برنامه‌ريزي منطقه‌اي در جهان
• سابقه برنامه ريزي منطقه اي در ايران  قبل از انقلاب
• سابقه برنامه ریزی منطقه ای در برنامه های توسعه(بعد از انقلاب)
• ضرورتهاي برنامه ریزی منطقه ای (ديدگاه تئوريك)
• ضرورتهاي برنامه ریزی منطقه ای (ديدگاه عملياتي)
• ضرورت برنامه ريزي منطقه اي-فضایی در ايران
• توسعه نامتعادل، شکاف توسعه بین مناطق و عدم تعادل منطقه ای
• بازسازیی مناطق آسیب دیده از سوانح طبیعی
• توجه ویژه به مناطق دورافتاده
• کنترل رشد فیزیکی بی رویه و تعیین میزان و جهات بهینه توسعه فیزیکی شهرها
• برنامه ريزي منطقه اي مكمل برنامه ريزي بخشي
• آسیب شناسی نظام برنامه ریزی کشور از منظر فضایی
• رویکردها در برنامه ریزی فضایی-منطقه ای
  • رویکرد سیستمی
  • پویش ساختاری
  • رویکرد شبکه منطقه ای
  • رویکردیکپارچگی در برنامه ریزی منطقه ای
• رويکردهاي اصلي به توسعه منطقه‌اي
• درس هاي آموخته رويكردها و مدل هاي جديد برنامه ريزي
• مقايسه تفصيلي پارادايم‌هاي سه گانه برنامه‌ريزي

برنامه ريزي فضايي-منطقه ای فرايندي است منظم، هدفمند و سیستماتیک که در جهت تنظيم و هماهنگ كردن برنامه هاي مختلف اقتصادي- اجتماعي با نيازها و امكانات محلي و تأمین رفاه جوامع بشری و رسیدن به عدالت اجتماعی و توسعه پایداربا توجه به نيازها وظرفيت هاي منطقه اي . برنامه‌ريزي فضايي به مثابه  روشهاي مورد عمل توسط بخش عمومي براي تاثيرگذاري بر توزيع آتي فعاليتها در فضا تعريف شده است . فرایندی است برای اثرگذاری بر توزیع فعالیت ها در فضای آتی توسط بخش های دولتی وعمومی؛ در واقع عبارتست از مورد توجه قراردادن آنچه می توان و باید در جائی برای منافع همگانی انجام داد.

از جمله رسالت های برنامه ریزی فضایی – منطقه ای می توان به موارد زیر اشاره کرد :

• توزیع منصفانه فضای توسعه
• حفاظت محیط زیست، تعادل اکولوژیک و زیست پذیری
• یکپارچگی سرمایه های موجد توسعه و ”خوشبختی مردم“
• هماهنگی افقی (میان بخشی)و عمودی (ملی/ منطقه ای/ فضائی) بر بستر قلمرو جغرافیایی مشخص
• حفظ هویت های فضائی به همراه تقویت وحدت ملی
• برقراری پیوندهاوهمبستگی فضائی برای ایجاد مزیت های رقابتی
• ایجاد چشم انداز آرمانشهری و بسیج اجتماعی برای تحقق آن
• تخصیص بهينه منابع نه صرفا برای رشد اقتصادی،بلکه عدالت اجتماعی ، حفاظت محیط زیست و در مجموع برای پایداری.
• عدالت اجتماعی با توزیع نسبی حقوق، منابع و ایجاد فرصت برابر در جامعه که ناگزیر در فضا تجلی می یابد.

تحولات برنامه‌ريزي منطقه‌اي در جهان  در چهار بخش منطقه گرایی اکولوژیک ، علوم منطقه ای ، جغرافیایی – اجتماعی و منطقه گرایی جدید مورد بررسی قرار گرفت و ویژگی های اصلی هرکدام از این رویکردها ، به شرح جدول زیر است :

ضرورتهاي برنامه ریزی منطقه ای از ديدگاه تئوريك به شکل زیر می باشد :

• کارايي: کل کارايي اقتصادي از طريق بهبود عملکرد مناطقي که سطوح پايين تري از بهره وري را دارا هستند افزايش مي يابد.
• برابري: براي بهبود عملکرد اقتصادي؛ بسياري به رونق بخشيدن مناطق کمتر برخوردار با رونق اقتصادي کمتر در انطباق با اصل برابري تاکيد نموده اند.
• بهره برداري پايدار منابع: تاکيد بر بهره برداري از منابع در پاره اي از مناطق يک کشور مي تواند فشار تقاضا در قسمتهاي ديگر را کاهش دهد.
• مساعدت به سياستهاي اقتصادي کلان: کاهش تفاوت بين مناطق مي تواند به همگرايي هاي اقتصادي مناطق مختلف يک کشور منتج شود

در ادامه  رویکردها در برنامه ریزی فضایی-منطقه ای در چهار بخش زیر به تفصیل مورد بررسی قرار گرفت که به شکل مختصر در اینجا بیان می شود :

• رویکرد سیستمی : در اين رويكرد، نظام فضائي حاوي مجموعه اي از اجزاء مرتبط است كه ازقانونمنديهاي عمومي حاكم بر نظامها (سيستمها) تبعيت مي كند . يك نظام فضائي(منطقه ای) صرفا برآيندِ تاثيرگذاري وتاثيرپذيري و يا تجليگاه تعامل نيروها و عواملي است كه اساسا نظامهاي فضائي بر شالودة آنها شكل مي گيرند و با اثرپذيري از آنها، در گذر زمان، تغيير مي كنند
• پویش ساختاری : به عنوان رویکردی راهبردی به ساماندهی فضا، در سطوح و مقیاس های مختلف می کوشد ضمن تبیین جنبه های پیچیده ساماندهی فضایی مسایل ریشه دار ساختاری – کارکردی فضایی را بررسی نماید . پویش ساختاری- کارکردی هم با ساخت ها و کارکردهای ذهنی و هم با ساخت های عینی سرو کار دارد در این راستا کارکردهای فضایی یعنی تمام انواع فعالیت های انسانی و روابط آنها که در روند زمانی و دربستر مکانی-فضایی شکل گرفته است را شامل می شود .
• رویکرد شبکه منطقه ای : این رویکرد مبتنی بر پارادایم جدیدی در زمینة توسعه فضایی است و بر پيوندها وهمبستگي هاي متقابل روستا-شهري براساس برپایی شبکه های فضایی در سطوح منطقه ای تاکید دارد . رشد و توسعه هماهنگ را از طریق روابط مکمل و پیوندهای سازمان یافتة بین‌شهری- روستایی در سطح مناطق توصیه می‌کند . شالودة این رویکرد، در اصل، به اندیشه‌های جان فریدمن و مباحث او دربارة برنامه‌ریزی منطقه‌ای و مدل مرکز- پیرامون باز می‌گردد. او با دوری از نگرشهای صرفاً اقتصادی و رویکردهای مبتنی بر قطب رشد بر نوعی نظریه توسعة یکپارچة منطقه‌ای تأکید داشت
• رویکردیکپارچگی در برنامه ریزی منطقه ای : این رویکرد بر هماهنگ سازی تمامی جنبه ها و اجزا فضا(منطقه) و بهره گیری از منابع انسانی و محیطی تاکید می ورزد که اصولا رویکردی سیستمی به شمار می رود این رویکرد به دلیل ضعف و ناکامی رویکرد بخشی در زمنیه توسعه مورد استقبال قرار گرفت. رویکرد توسعه یکپارچه اصولا گرایشی منطقه ای دارد و بیش از هز چیز بر جنبه های مکانی- فضایی توسعه تاکید دارد

در انتهای این پژوهش ، به صورت تفصیلی درس هاي آموخته از رويكردها و مدل هاي جديد برنامه ريزي آورده شده است . و پارادایم های سه گانه برنامه ریزی ، با یکدیگر مقایسه شده اند که می توانید در فایل پاورپوینت این پژوهش ، به این اطلاعات دسترسی داشته باشید .