این پروژه هم اکنون یکی از جذابترین طرح های قرن بیستم به شمار می رود. در این پروژه می توان اوج همکاری مهندس معمار و مهندس سازه را به وضوح دید. این طرح طی مسابقه ای به سال 1956 برای ساختمان اپرای سیدنی انتخاب شد.

در زمان انتخاب این طرح هنوز هیچ ایده ای برای سازه سقف آن وجود نداشت. در واقع طرح برنده شده در مسابقه  ساختمانی بود که معلوم شد ساختن آن امکان پذیر نمی باشد.

ساختمان اپرای سیدنی نمونه ای از ساختمان هایی است که سازه در فرایند طراحی شکل آن ها نادیده گرفته شده است و به عنوان بخشی از برنامه های زیبایی شناختی به حساب نیامده و با توجه به مقیاس بزرگش تغییر شکل اولیه آن اجتناب ناپذیر بوده،بنابراین زمان و هزینه زیادی طی چندین سال و در طی چند مرحله تا رسیدن به طرح نهایی صرف شد.

فرایند طراحی

پس از 6 مرحله طراحی نهایتا طرح با ساختار کروی طراحی شد.

فرم تمام پوسته های موجود در این ساختمان مشتق از یک کره به شعاع 75 متر می باشد.

مزیت کره نسبت به احجام دیگر این است که کره قابل تقسیم به قطعات کاملا مشابه به تعداد دلخواه می باشد. به نحوی که با یک مدول واحد پوشش کل سطوح آن امکان پذیراست.

در نتیجه این امکان به وجود آمد تا از قطعات پیش ساخته و قالب های مشابه برای احداث پوسته ها استفاده شود. که این امر تاثیر قابل توجهی در کاهش هزینه های اجرای ساختمان می داشت.

قوس ها

قوس های بتنی در زیر سطوح پوسته ای همگی از یک نقطه منشعب می شوند. که این نقطه یک تکیه گاه گیردار می باشد.و به همین دلیل در مقابل نیروهای جانبی مقاومت می کند.

مقاطع مثلثی قوس ها با دور کردن مصالح از تار خنثی و افزایش ممان اینرسی مقطع از نظر سازه ای دارای رفتار بهینه می باشد.

پاورپوینت حاضر در 26 اسلاید و در فرمت pptx  تهیه شده است.

همچنین برای مشاهده سایر پژوهش های طراحی فنی ساختمان در سایت مدار آموزش میتوانید به این لینک مراجعه کنید.