به طور کلی در دوران پس از انقلاب صنعتی و انباشته شدن شهرها از جمعیتِ شاغل در بخش صنعتی و گسترش ماشین گرایی، نظرهای متفاوتی در ارتباط با گسترش شهرها و ویژگی های کالبدی آنها قوت گرفت. (شیعه, 42: 1369)

 نظریه‌ها و جنبش‌های اصلاح‌طلبانه‌ای برای اصلاح ساختار فضایی شهرها شکل گرفتند که خواستار حذف معضلات و مشکلات شهرها و برگردان آرامش گذشته به آنها بودند. یکی از این نظریات تئوری«واحد همسایگی » بود که توسط «کلارنس پری » مطرح شد. او ابتدا در سال ۱۹۲۶ میلادی طرح مقدماتی «واحدهای خودیار» یا «واحد همسایگی» را منتشر کرد و سپس در سال ۱۹۲۹ گزارش جامع این طرح توسط پری در کمیته طرح منطقه‌ای نیویورک و حومه منتشر شد.

کلارنس پری

کلارنس آرتور پری شهر شناس آمریکایی قرن نوزدهم بود. در سال 1912به عنوان استاد در دانشگاه نیویورک مشغول به کار شد و سال 1918به عنوان مدیر بخش تفریحات دانشگاه انتخاب شد. پس از پایان جنگ جهانی اول به همکاری در بازنگری وضعیت آموزش آمریکا پرداخت و در این مدت 5 مقاله نیز منتشر ساخت که همگی بازتاب کننده ی نظریات وی بودند. یکی از این مقالات با عنوان «محله و برنامه ریزی محلی» به معرفی و شرح عقاید پری در مورد واحد همسایگی پرداخته و موجب شهرت وی در میان شهر سازان شد.

فهرست مطالب

• مقدمه
•  کلارنس پری
•  نظریه واحدهای همسایگی
•  واحد همسایگی
• شاخصه های واحد های همسایگی
• کاربری های مهم
•  پیامد ها
•  شهر رادبرن
•  منابع

این فایل با فرمت pptx    و   word و به تعداد 19  و  12 صفحه در اختیار شما عزیزان قرار می گیرد.